Integracja sensoryczna (SI) jest sposobem odbierania i porządkowania przez nasz mózg informacji, które są odbierane wszystkimi zmysłami. Rozwój tej umiejętności przebiega od pierwszych dni naszego życia. Małe dzieci każdego dnia poznają otaczający je świat wszystkimi zmysłami, starając się go poznać, nauczyć się go i właściwie reagować na wszystkie bodźce napływające ze wszystkich stron. To, co dla nas, dorosłych jest w pewnym stopniu oczywiste, dla dzieci jest czymś zupełnie nowym. Prawidłowy rozwój integracji sensorycznej może być na wiele sposobów zaburzony – na wszelkie nieprawidłowości warto reagować jak najwcześniej.
Rozwój dziecka
Dzieci przez pierwszych siedem lat swojego życia uczą się odbierać cały otaczający świat wszystkimi zmysłami. Same zmysły też intensywnie się rozwijają, dostarczając informacji, które później będą wykorzystywane przez całe życie. Praktycznie każda czynność i każde doświadczenie, jakie maluch odbiera, jest bodźcem do nowego postrzegania i rozumienia świata. Kontakt z mamą po porodzie, spacer na świeżym powietrzu, szum drzew, raczkowanie po drewnianej podłodze – to, co dla nas jest czymś zwyczajnym, dla dziecka stanowi coś, co trzeba poznać, zrozumieć, przetworzyć i właściwie posegregować na poziomie funkcjonowania mózgu.
Dziecko a integracja sensoryczna
Jeśli proces integracji sensorycznej przebiega w sposób prawidłowy, bez żadnych zakłóceń i odchyleń od normy, dzieci widzą świat jako środowisko przyjazne, ciekawe i bezpieczne. Umieją odnaleźć się w różnych sytuacjach, ich reakcje są adekwatne zarówno do sytuacji, jak i do zagrożenia.
Człowiek prawidłowo rozwinięty pod względem integracji sensorycznej natychmiast ściszy zbyt głośną muzykę, cofnie rękę od gorącego kubka czy nie zje czegoś, co nieświeżo pachnie. Osoby z zaburzoną integracją sensoryczną nie odbierają takich bodźców w sposób prawidłowy. Dzieci z problemami z integracją sensoryczną nie potrafią właściwie odbierać świata, są nadreaktywne na zwyczajne bodźce, mają problemy nawet na poziomie planowania wszystkich ruchów swojego ciała, co utrudnia prawidłowy rozwój, naukę chodzenia czy bardziej skomplikowanych czynności.
Przyczyny zaburzeń w integracji sensorycznej mogą być różne, wszystkie wymagają jednak konsultacji z lekarzem. Nie jest dobrym pomysłem czekanie, aż dziecku przejdzie – może się bowiem okazać, że problemy będą narastać.
Zaburzenia integracji sensorycznej
Zaburzenia w integracji sensorycznej są jak najbardziej możliwe do naprawienia i wyprostowania. Wiele w tej kwestii zależy od rodziców – to oni są ze swoimi pociechami przez dwadzieścia cztery godziny na dobę i są w stanie zaobserwować wszystkie nieprawidłowe czy niepokojące zjawiska zachodzące w dziecięcym zachowaniu. Warto więc obserwować maluszki od najwcześniejszych tygodni ich życia.
To, co nas niepokoi, należy skonsultować ze specjalistą, najlepiej z lekarzem pediatrą, który później pokieruje rodziców do odpowiednich fachowców. Im wcześniej zostanie wdrożona właściwa terapia, tym szybciej wszystkie nieprawidłowości zostaną zniwelowane.
